Механічнае вугляроднае ўшчыльненне мае доўгую гісторыю. Графіт з'яўляецца ізаформай элемента вугляроду. У 1971 годзе Злучаныя Штаты вывучылі паспяховы гнуткі графітавы ўшчыльняльны матэрыял, які вырашыў уцечку атамнай энергіі клапана. Пасля глыбокай апрацоўкі гнуткі графіт становіцца выдатным ўшчыльняючым матэрыялам, з якога вырабляюцца розныя вугляродныя механічныя ўшчыльненні з эфектам ушчыльняючых кампанентаў. Гэтыя вугляродныя механічныя ўшчыльненні выкарыстоўваюцца ў хімічнай, нафтавай і электраэнергетычнай прамысловасці, напрыклад, высокатэмпературныя вадкія ўшчыльненні.
Паколькі гнуткі графіт утвараецца ў выніку пашырэння пашыранага графіту пасля высокай тэмпературы, колькасць інтэркаляванага агента, які застаецца ў гнуткім графіце, вельмі малая, але не цалкам, таму наяўнасць і склад інтэркаляцыйнага агента моцна ўплывае на якасць і прадукцыйнасць прадукту.